Rond mijn 16e koos ik er voor om te gaan werken en mijn gezin financieel te helpen. Mijn eerste baan was bij Rio Luz waar ik twee jaar heb gewerkt. Daarna ben ik administratief werk gaan doen bij Cedeca-RJ. Zij houden zich bezig met de verdediging en waarborging van kinder-, jeugd- en mensenrechten. Ik leerde de organisatie kennen, kwam meer te weten over de rechten van kinderen en tieners en zag hoe zij te werk gaan. Toen was mij duidelijk dat dit mijn pad was, dit was wat ik wilde in mijn leven en als beroep.
Ik heb veel kansen gekregen: Ik nam o.a. deel aan een evenement in Duitsland, waar gesproken werd over de realiteit van jonge zwarte mensen en bewoners van achtergestelde wijken. Ook zag en hoorde ik over de realiteit van jonge mensen in Duitsland en realiseerde me dat hun realiteit heel anders is dan de onze, ik was onder de indruk van hun scholen en merkte het trieste verschil op met het onderwijs in Brazilië op gebied van kwaliteit en efficiëntie.
In die tijd deed Pedro Pereira me een voorstel zodat ik mijn droom kon vervullen: naar de universiteit gaan met de steun van Sint Martinus.
Ik wist dat het niet gemakkelijk zou zijn om naar een universiteit te gaan, ik kom uit een arme gemeenschap, heb altijd op openbare scholen gezeten, waar de kwaliteit van onderwijs onder de maat is. Maar toch besloot ik er helemaal voor te gaan!
Met de steun van het hele team van Cedeca-RJ en Sint Martinus heb ik het afstudeerproject succesvol kunnen uitvoeren. Na ruim vier jaar op de universiteit, ben ik nu afgestudeerd voor de opleiding maatschappelijk werk. Het waren geen gemakkelijke jaren, maar ik zou alles zo weer opnieuw doen: het studeren en het werken samen. Als ik terug kijk en zie wat ik heb bereikt, alles wat ik heb meegemaakt in deze jaren dan ben ik erg blij en gelukkig, ik heb veel geleerd!
Ik weet dat mijn studie hier niet ophoudt, heb nog veel te leren en zal me blijven inzetten om dagelijks nieuwe dingen te leren . Als ik me voorstel hoe mijn toekomst eruit zal zien, zie ik mezelf werken met kinderen, het garanderen en verdedigen van de rechten van kinderen en tieners. Nu ik zelf moeder ben geworden denk ik hier meer dan ooit aan. Ik wil heel graag verder studeren, een master doen en wie weet…
Samengevat, een onderdeel van mijn leven is afgerond. Ik bedank mijn familie en God voor alle steun, Cedeca-RJ die een verlengstuk van mijn familie is geworden en stichting Sint Martinus die, hoewel ze me niet persoonlijk kenden, me altijd steunden en in mij bleven geloven. Ik ben dankbaar dat ik kon worden wie ik wilde zijn. De realisatie van mijn droom zou niet mogelijk geweest zijn zonder deze mensen.
Met warme groet, Suanny Martins
